Πρόκειται για θανάτους, οι οποίοι συνδέονται άμεσα με τις συγκεντρώσεις επικίνδυνων μικροσωματιδίων.

Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, ετησίως καταγράφονται περίπου 6.500 θάνατοι στα αστικά και ημιαστικά κέντρα, και περίπου 2.100 στις αγροτικές περιοχές.

Οι περισσότεροι θάνατοι αφορούν τους πληθυσμούς της Αθήνας (58%) και της Θεσσαλονίκης (13%). Ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, μάλιστα, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις του διοξειδίου του αζώτου φαίνεται ότι αντιστοιχούν σε 160 θανάτους.

«Η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί πολύ περισσότερους θανάτους ακόμα και από πανδημίες, όπως αυτή του Covid-19» τονίζει ο διευθυντής του ΕΚΠΑΑ, Πέτρος Βαρολίδης, μιλώντας στο ΑΜΠΕ.

Όσον αφορά, πάντως τη μείωση της ρύπανσης που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, εμφανίζεται αρκετά επιφυλακτικός.

«Διαπιστώθηκε μείωση κατά 1/3 της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γεγονός που σίγουρα έχει μία θετική επίδραση στην ανθρώπινη υγεία. Σημασία έχει να δούμε στο τέλος του έτους ποιά είναι η μέση τιμή της ετήσιας ρύπανσης».

Από την πλευρά της, η καθηγήτρια Βιοστατιστικής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κλέα Κατσουγιάννη, αναφέρεται στον τρόπο υπολογισμού των θανάτων από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους.

«Εκτιμήθηκε ο αποδοτέος αριθμός θανάτων και εισαγωγών επειγόντων περιστατικών στη βραχυχρόνια και μακροχρόνια έκθεση στα αιωρούμενα ατμοσφαιρικά σωματίδια και σε αέριους».

Εξηγεί δε, ότι «το κύριο πρόβλημα ρύπανσης είναι οι μεγάλες συγκεντρώσεις σωματιδίων», παρότι το διοξείδιο του αζώτου και το όζον βρίσκονται σε σχετικά υψηλά επίπεδα και «ενδεχομένως να αποτελέσουν αυξανόμενο πρόβλημα το μέλλον».

«Οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων θα ωφεληθούν σημαντικά αν οι συγκεντρώσεις των ρύπων μειωθούν στα επίπεδα που συνιστώνται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας».

Πρόκειται για θανάτους, οι οποίοι συνδέονται άμεσα με τις συγκεντρώσεις επικίνδυνων μικροσωματιδίων.

Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, ετησίως καταγράφονται περίπου 6.500 θάνατοι στα αστικά και ημιαστικά κέντρα, και περίπου 2.100 στις αγροτικές περιοχές.

Οι περισσότεροι θάνατοι αφορούν τους πληθυσμούς της Αθήνας (58%) και της Θεσσαλονίκης (13%). Ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, μάλιστα, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις του διοξειδίου του αζώτου φαίνεται ότι αντιστοιχούν σε 160 θανάτους.

«Η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί πολύ περισσότερους θανάτους ακόμα και από πανδημίες, όπως αυτή του Covid-19» τονίζει ο διευθυντής του ΕΚΠΑΑ, Πέτρος Βαρολίδης, μιλώντας στο ΑΜΠΕ.

Όσον αφορά, πάντως τη μείωση της ρύπανσης που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, εμφανίζεται αρκετά επιφυλακτικός.

«Διαπιστώθηκε μείωση κατά 1/3 της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γεγονός που σίγουρα έχει μία θετική επίδραση στην ανθρώπινη υγεία. Σημασία έχει να δούμε στο τέλος του έτους ποιά είναι η μέση τιμή της ετήσιας ρύπανσης».

Από την πλευρά της, η καθηγήτρια Βιοστατιστικής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κλέα Κατσουγιάννη, αναφέρεται στον τρόπο υπολογισμού των θανάτων από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους.

«Εκτιμήθηκε ο αποδοτέος αριθμός θανάτων και εισαγωγών επειγόντων περιστατικών στη βραχυχρόνια και μακροχρόνια έκθεση στα αιωρούμενα ατμοσφαιρικά σωματίδια και σε αέριους».

Εξηγεί δε, ότι «το κύριο πρόβλημα ρύπανσης είναι οι μεγάλες συγκεντρώσεις σωματιδίων», παρότι το διοξείδιο του αζώτου και το όζον βρίσκονται σε σχετικά υψηλά επίπεδα και «ενδεχομένως να αποτελέσουν αυξανόμενο πρόβλημα το μέλλον».

«Οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων θα ωφεληθούν σημαντικά αν οι συγκεντρώσεις των ρύπων μειωθούν στα επίπεδα που συνιστώνται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας».

Καθώς η αύξηση της θερμοκρασίας και ο πολλαπλασιασμός των κύκλων της ξηρασίας και των κυμάτων καύσωνα, που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό των πυρκαγιών σε όλο τον κόσμο, το 2019 ο Αρκτικός Κύκλος έπεσε θύμα ενός πύρινου μετώπου τεράστιας έκτασης.

Για παράδειγμα, μόνον τον Ιούνιο του περασμένου έτους, αυτές οι πυρκαγιές απελευθέρωσαν περίπου 50 μεγατόνους CO2 στην ατμόσφαιρα, ποσότητα ισοδύναμη με τις ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στη Σουηδία.

Φέτος, οι επιστήμονες παρακολουθούν στενότατα τι συμβαίνει στην περιοχή κι «εξετάζουν το ενδεχόμενο πυρκαγιών 'ζόμπι' στην Αρκτική», τονίζει το πρόγραμμα Copernicus.

Αυτές οι φωτιές «ζόμπι» είναι εστίες «που σιγοκαίνε κάτω από την επιφάνεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μπορούν να αναζωπυρωθούν με τη βλάστηση στην επιφάνεια την άνοιξη, όταν εξαφανίζονται το χιόνι και ο πάγος», λέει ο Mαρκ Πάρινγκτον ειδικός της ευρωπαϊκής υπηρεσίας παρακολούθησης της ατμόσφαιρας Copernicus.

Η δραστηριότητα των πυρκαγιών προς το παρόν μπορεί να χαρακτηρισθεί «σχετικά κλασική» κατά την αρχή της σχετικής περιόδου.

Ωστόσο «υπάρχουν δορυφορικές παρατηρήσεις για ενεργές πυρκαγιές, που υποδηλώνουν ότι οι πυρκαγιές 'ζόμπι' έχουν ξαναρχίσει, ακόμη κι εάν αυτό ακόμη δεν έχει επιβεβαιωθεί στο πεδίο», δήλωσε ο Πάρινγκτον.

«Οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες αυτές είναι σχετικά εκτεταμένες σε περιοχές που κάηκαν το περασμένο καλοκαίρι», πρόσθεσε ο ίδιος. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, υπό ορισμένες περιβαλλοντικές συνθήκες, θα μπορούσε να «οδηγήσει σε πυρκαγιές μεγάλης κλίμακας και για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ίδια περιοχή».

Τα σημερινά δεδομένα δείχνουν ότι οι περιοχές αυτές αντιμετωπίζουν ήδη ιδιαίτερα ζεστές και ξηρές καιρικές συνθήκες για την εποχή. Οι θερμοκρασίες τον Απρίλιο κυμάνθηκαν πάνω από το κανονικό επίπεδο, ιδίως στη βόρεια Γροιλανδία και σε μεγάλο μέρος της Σιβηρίας, σύμφωνα με το Copernicus.